Święta Polskie. 07. Biała sukienka (2003).avi

Święta Polskie. 07. Biała sukienka (2003).avi Rozmiar 700,0 MB

Premiera: 19.06.2003
Okres zdjęciowy: 16 sierpnia - 2 września 2002. Plenery: Tykocin. Budżet filmu: ok. 1,3 mln zł
Scenariusz: Doman Nowakowski
Reżyseria: Michał Kwieciński

Obsada aktorska: Sambor Czarnota (Maciek), Paweł Małaszyński (Damian Przeździecki), Izabela Dąbrowska (Zocha Suszkowa), Bogdan Kalus (Rysiek Suszko, mąż Zochy), Elżbieta Karkoszka (Suszkowa, matka Ryśka), Mieczysław Hryniewicz (ksiądz), Bartłomiej Topa (kościelny), Leszek Zduń (Jacek), Andrzej Beja-Zaborski (Kazio Kowal), Elżbieta Okupska (Kowalowa), Dariusz Toczek (akordeonista Darek Majewski), Magdalena Smalara (Bogusia, dziewczyna podwożona przez Maćka), Justyna Godlewska (Bożena, dziewczyna podwożona przez Maćka), Andrzej Andrzejewski ("Gajek" Gajewski, lider zespołu satanistów), Anna Wiśniewska (dziewczyna "Gajka"), Gracjan Kielar (policjant drogówki)

Kolejny film z telewizyjnego cyklu "Święta polskie", który zyskał przychylność krytyki i uznanie widzów. "Biała sukienka" - to przypowieść na Boże Ciało. Akcja filmu Michała Kwiecińskiego rozgrywa się właśnie w tym uroczyście obchodzonym i bardzo ważnym dla katolików dniu.
Bohaterami są mieszkańcy wsi położonej niedaleko Białegostoku. Jest piękny, słoneczny poranek, wszędzie panuje świąteczna atmosfera, kościół i wierni szykują się do obchodów święta Bożego Ciała. Trwają ostatnie przygotowania - przyozdabianie trasy procesji, prasowanie komunijnych białych sukienek, polerowanie masek samochodów, bo przecież w takim dniu trzeba się pokazać przed sąsiadami. Na tle świątecznej gorączki toczą się równolegle dwa wątki. Maciek, młody dorobiewicz i pozer, konsumpcyjnie nastawiony do życia, podróżuje z Warszawy nowiutkim jeepem. Jedzie do rodzinnego Białegostoku. W drodze zabiera autostopowicza, swego rówieśnika - człowieka skromnego, zrównoważonego i małomównego. Damian jest przeciwieństwem Maćka, ceni inne wartości w życiu. On również wraca w rodzinne strony. Przez cały czas młodzi ludzie prowadzą dyskusję teologiczno-światopoglądową. Rozmawiają na temat święta Bożego Ciała i w ogóle wiary. Maciek wypowiada się z pogardą o katolikach, instytucji Kościoła i "czarnych". Kpi z procesji i wiejskiej ciemnoty. Damian staje w obronie ludzi wierzących, sam wierzy w Boga. Dwaj dyskutujący podróżni zmierzają w kierunku wsi, gdzie wkrótce ma dobyć się procesja i trwają ostatnie przygotowania. Ksiądz proboszcz wydaje polecenia, wokół krząta się kościelny i inni pomocnicy. Miejscowy muzyk, Jacek, organizuje sprzęt nagłaśniający, by uroczyste słowa proboszcza dotarły do wszystkich wiernych. Ale nawet w tak uroczystym dniu nie wszystko odbywa się po bożemu. Nie ustaje spór zwaśnionych rodzin - zamożnych Kowali i znacznie uboższych Suszków. W jednym z domów kłócą się również małżonkowie. Suszek jest wściekły, bo w jego polonezie zepsuły się właśnie hamulce. Żona Zofia wymyśla mu od głupków i obwinia o całe zło. W swej zapalczywości zapomina o białej sukience córki Pameli. W rezultacie na śnieżnobiałej tkaninie odciska się brunatna plama od żelazka. Trzeba się upokorzyć i pożyczyć sukienkę Andżeliki od Kowali, by Pamela mogła sypać kwiatki. W końcu wszyscy ruszają na procesję.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rgawlik.xlx.pl